Να προστατέψουμε την Δημοκρατία - Sourta-Ferta

Post Top Ad

Να προστατέψουμε την Δημοκρατία

Να θυμάσαι, να επιμένεις, να συμμετέχεις!
Φόβος! Αν κάτι θυμάμαι από την 21η Απριλίου 1967 πολύ καλά είναι ο φόβος. Θυμάμαι την μητέρα το σούρουπο να κάθεται στα σκαλιά περιμένοντας τον μεγαλύτερο αδερφό μου να γυρίσει από τη σχολή, ανήσυχη μήπως κάτι συμβεί. Θυμάμαι τους γείτονες πιο σκεπτικούς, πιο σκυθρωπούς, πιο βιαστικούς! Θυμάμαι ανθρώπους να μιλούν ψιθυριστά, να μιλούν λιγότερο, να μην μιλούν.
Ο φόβος ήταν εκεί και για εμάς τα παιδιά και ας μην γνωρίζαμε ακριβώς το νόημα της Δημοκρατίας, ας μην γνωρίζαμε ακριβώς το νόημα της Ελευθερίας. Μεγαλώνοντας στην χούντα καταλαβαίναμε όλο και περισσότερα. Καταλαβαίναμε περισσότερα ακόμα και μέσα από την σιωπή των μεγαλύτερων στις ερωτήσεις μας, στις εφηβικές μας απορίες.
Θυμάμαι ακόμα καλύτερα την πτώση της χούντας. Την γιορτή, την χαρά, την ελπίδα εκείνων των ημερών. Θυμάμαι τον θόρυβο που δημιούργησε η ανάγκη του κόσμου να πει όλα όσα για εφτά χρόνια έκρυβε μέσα του. Θυμάμαι τις εντάσεις, τις πολιτικές συζητήσεις, θυμάμαι όμως και εκείνους που μέσα τους είχε ριζώσει ο φόβος και δεν έβγαινε όσο και αν δυνάμωνε η Δημοκρατία. Θυμάμαι εκείνους που έλεγαν μη, μη συμμετέχεις, μη μιλάς, μην αποκαλύπτεσαι, μην εκτίθεσαι, δεν ξέρεις τι ξημερώνει.
Έχουμε πολλά να θυμόμαστε από την Μεταπολίτευση, πολλές κατακτήσεις, πρόοδος, ευημερία, κυρίως όμως Ελπίδα για καλύτερες μέρες, για το τέλος της δυστυχίας της πλειοψηφίας. Θυμάμαι και άλλα πιο πρόσφατα. Θυμάμαι ανθρώπους σταδιακά να μην συμμετέχουν, να αφήνουν την πολιτική σε άλλους, να αφήνουν την αλληλεγγύη τους σε άλλους, να αφήνουν τις αποφάσεις σε άλλους, να μένουν στα εφήμερα, να συμβιβάζονται, να αφήνουν αυτό που γνώριζαν ως λάθος να πραγματοποιείται γιατί δεν τους απειλούσε, ή έτσι νόμιζαν.
Βλέπω όμως σήμερα διαπρύσιους κήρυκες της δημοκρατίας να μεταστρέφονται στα χρόνια της κρίσης, να κατηγορούν τον λαό και τα δικαιώματα που είχε κατακτήσει και όχι αυτούς που καπηλεύτηκαν τη Δημοκρατία για ίδιον όφελος. Βλέπω τους νοσταλγούς της χούντας να επιτίθενται και πάλι στη Δημοκρατία είτε απροκάλυπτα ως ακροδεξιοί, είτε κρυπτόμενοι σε μανδύες δογματικούς της μίας αλήθειας, ως επαΐοντες του ορθού δρόμου. Βλέπω τον φόβο να επιστρέφει σε μια Ευρώπη συντηρητική και μονολιθική.
Και ξέρω. Ξέρω ότι η κοινωνία θέλει να κινητοποιηθεί, θέλει να αγωνιστεί, θέλει να σταθεί. Θέλει να προχωρήσουμε ενωμένοι, με ισότητα, με αλληλεγγύη, με κοινωνική δικαιοσύνη. Με τα λίγα που έχουμε, με τα πολλά που θέλουμε, όμως αυτή τη φορά πατώντας στα πόδια μας, στηριζόμενοι στις δυνάμεις μας, στηριζόμενοι στο συλλογικό συμφέρον, στο συλλογικό όραμα. Προασπίζοντας τον συλλογικό μας πλούτο, τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας, τα κοινωνικά μας δικαιώματα, μπορούμε να ελπίζουμε. Οι δυσκολίες είναι εδώ και επιμένουν. Επιμένουμε και εμείς. Είμαστε πιο πεισματάρηδες, είμαστε πιο πολλοί, μπορούμε περισσότερα.
Δύναμη μας ήταν, είναι και θα είναι η συμμετοχή μας. Θυμόμαστε και τιμούμε την Δημοκρατία. Επιμένουμε για τη Δημοκρατία. Συμμετέχουμε για τη Δημοκρατία. Η Δημοκρατία είναι η δική μας Νίκη.

Λιβανίου Ζωή
Βουλευτής Εύβοιας ΣΥΡΙΖΑ
Μεσσαπίων 4, Χαλκίδα, 2221024886
Σέκερη 1, Αθήνα, 2103648205
fax 2103675617
email z.livaniou@parliament.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου



EVIA XALKIDA PHOTOS

Pages